List do Tytusa

¹ A ty głoś to, co zgodne ze zdrową nauką. ² Tak więc przypominaj starcom, żeby byli trzeźwi, stateczni, roztropni; żeby posiadali niezachwianą wiarę, miłość i cierpliwość. ³ Starsze kobiety niech wiodą życie świątobliwe, niech unikają plotek i oszczerstw, niech nie nadużywają wina, niech służą innym dobrą radą, ⁴ niech uczą młodsze, jak trzeba kochać mężów i dzieci, ⁵ jak pielęgnować rozsądek, czystość, gospodarność i dobroć, jak wreszcie ulegać mężom – tak iżby nikt nie znieważał słowa Bożego. ⁶ Młodzieńcom przypominaj, żeby byli powściągliwi. ⁷ Całym własnym postępowaniem dawaj dobry przykład. Twoje nauczanie niech się odznacza prawością i powagą. ⁸ W mowie bądź roztropny i pełen zatroskania o to, żeby twoi przeciwnicy ze wstydem musieli odchodzić od ciebie, nie mogąc znaleźć nic takiego, co by nam mogli zarzucić. ⁹ Niewolnicy niech będą we wszystkim poddani swoim panom, niech się starają im przypodobać, a nie sprzeniewierzać ich woli. ¹⁰ Niech też nie przywłaszczają sobie niczego z ich mienia, lecz zawsze niech okazują swoje przywiązanie do nich, by pod każdym względem byli chlubnym świadectwem nauki o naszym Zbawicielu – Bogu. ¹¹ Ukazała się bowiem łaska Boga, by zapewnić zbawienie wszystkim ludziom. ¹² Ona to zachęca nas, byśmy się wyrzekli bezbożności i ulegania światowym żądzom, a rozpoczęli żyć na tym świecie rozumnie, sprawiedliwie i pobożnie, ¹³ oczekując na spełnienie się pełnej szczęścia nadziei i na objawienie się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa. ¹⁴ On to wydał siebie samego za nas, aby nas wydobyć z wszelkiej nieprawości i oczyścić lud wybrany na własność, pełen gorliwości w spełnianiu dobrych uczynków. ¹⁵ Oto czego masz uczyć posługując się całą swoją powagą, zarówno gdy będziesz zachęcał do dobrego, jak też gdy będziesz odstraszał od złego. Nie pozwalaj, żeby cię ktokolwiek lekceważył.